σπρωχνοντας τη λυπη οπως ενα σαραβαλο στον γκρεμο

σπρωχνοντας τη λυπη οπως ενα σαραβαλο στον γκρεμο οι φιλοι μου σιγοψιθυριζουν τραγουδια για φυγαδες. πετανε παλια ημερολογια και χαρτες. το παλιο κοντραμπασο του μαρτιν, τα αγγελικα φτιαγμενα χερια σου, τις κρυφες σου επιθυμιες. γελανε υπεροχα. ατενιζουν τις μερες που ερχονται μεσα στα μπαρ τις παλιας συνοικιας, τα κοριτσια που τους περιμενουν να γυρισουν για τις φωτεινες νυχτες, τις βραδυνες φωτιες στις παραλιες. μια ζωη φτιαγμενη απο τραγουδια και κοχυλια γυρω στο λαιμο σου, πρασινες αποχρωσεις απο τα καβουκια των αχινων και κιτρινα χρωματα απο καμενα ηλιοτροπια. οι ανεμομυλοι μετρουν τις μερες του καλοκαιριου μεχρι να γυρισουν τ αγορια. τα τρενα κυλανε αναποδα. σκισμενες σελιδες απο βιβλια ξεθαβονται απο την αμμο.

σπρωχνοντας το φοβο οπως ενα σαραβαλο στον γρεμο οι φιλοι μου επιστρεφουν στο νησι. πετανε αναμνησεις, φυλακτα, ξυραφια, εισιτιρια. οι λυκοι θα σχηματισουν τις αγελες τους. ο λενυ μπρους δεν θα φοβαται κανενα. ο πατυ κλαρκ θα κυκλοφορα ανεμελος στις ακτες. ο πατυ κλαρκ χα χα χα. θα γελα αληθινα ως τα κοκαλα. θα τραγουδανε σε ξενες γλωσσες. θα φορεσεις το αγαπημενο σου φουστανι και θα νιωσεις οπως τη πρωτη φορα που ακουσες το wish you were here. θα νιωσεις ξαπλωμενη στο γρασισι τις αχτιδες του ηλιου.

σπρωχνοντας τη λυπη οπως ενα σαραβαλο στο γκρεμο κρυβεσαι μεσα στο παλιο μας σπιτι. στολιζεις με μαργαριτες και βοτσαλα τα παραθυρα. ερχονται οι φιλοι σου και εισαι δεκαξι. εισαι ενταξει. φτιαχνεις ιστοριες σε μικρα τετραδια. μικρους οδηγους για την ευτυχια. απροσμενες συναντησεις κοντα στη θαλασσα. μυνηματα στον αερα. κερματα στο πηγαδι. στη πισω αυλη παρατημενες βαρκες. αυτοι που ερχονται μενουν για παντα στον ανεμο. τα βηματα τους στην αμμο. τα χειλη τους στα χειλη σου. σε πεντε χρονια, σε δεκα χρονια, σε τριαντα χρονια, αυριο θα σε αγαπουν οπως την πρωτη φορα που αναγνωρισαν τη ανοιξη. ανοιγει η γη σε καποια μερη που ξερεις. βλεπεις το κρασι χυμενο αιωνες πριν για το καλο ταξιδι. σε καποια σημεια στον οριζοντα βλεπεις τα λευκα μαλλια του γεροντα να κυματιζουν στον αερα.

εκεινος θα σου μαθαινει να δενεις τα κορδονια σου. οι φιλοι σου θα σου μαθαινουν να φτυνεις. εκεινος θα σου μαθαινει τα δεντρα και τους αστερισμους. με τους φιλους σου θα κλεβετε ξενα σπιτια. θα σου μαθαινει να δενεις τη γραβατα σου. με τους φιλους σου θα καπνιζετε ασταματητα. θα προλαβεις να δεις ενα του δακρυ πριν να μπεις μες στον στρατωνα. κι οταν ο "γεροντας θα παλευει με τον αγγελο" θα κλαψεις μονος σου μακρια απ ολους κ απ ολα. με τους φιλους σου θα γινετε κομματια.

ξενυχτας με τον μικρο ναυαγο. θαβεις τις σελιδες του βαθεια μεσα στην αμμο. ο ροβινσωνας κρουσος γεμιζει με δυναμιτη τη καρδια σου. θελεις να χορεψεις αλλα δεν ξερεις τα βηματα. στα μαθαινει ο φρεντ αστερ. γινεσαι δραπετης με τον μπαστερ κητον. θα ανατιναξετε την παλια αποθηκη.

αγαπας ενα αρχαιο δεντρο. στεκει μονο μες στην επιπεδη γη. εχεις χαραξει καποιες ιστοριες πανω σε φλουδες απο τον κορμο του και τις φυτεψες βαθια στο εδαφος. σε λενε αλικη και καποτε στεκεις μονη μες στη βροχη. ακομα δεν ξερεις γιατι γυρισες το κεφαλι οταν προσπαθησε να σε φιλησει. σου ειπε να σκεφτεις 3 λεξεις. υστερα χαθηκε μες στη μεγαλη πολη. μες στα υπογεια της παιζουν μαιλς ντειβις. εχεις μεγαλωσει και εχεις βαψει τα μαλλια σου. καποτε κλεινεις τα ματια και τον σκεφτεσαι.


ροδακινο, μελι, σαγαπω


στον ουρανο της ναντης πετανε αεροστατα. το βραδυ πανω απο τη γεφυρα σκανε πυροτεχνηματα. η καρδια σου χορευει οπως την οντιλ στο bande a part. θελεις να χορεσεις ολες σου τις στιγμες σ ενα φιλι. δεν εισαι πια δεκαξι. οι φιλοι σου κανουν καριερα. αλλαζουν αυτοκινητα.

κουαηχοκα

ακουω τη μουσικη απο το δωματιο σου. δεν εχω τιποτα να κανω που να με πληγωνει. ζω ελευθερος χωρις εσενα. κυνηγας ανεμους, κυνηγας χωρες παγωμενες. ζεις ελευθερη χωρις εμενα. θυμασαι τις συναυλιες; πιστευω στα κογιοτ και στη ζωη σαν αφηρημενη ιδεα.

ακουω τη μουσικη απο το δωματιο σου. κλειδωνεις τη πορτα και φευγεις απο το παραθυρο. σε περιμενει η αλικη, ο λεναρντ, ο ντανιελ. θα φτιαξετε μια μπαντα. θα ταξιδευτε σε παλιες πολεις. θα κοιμαστε στις παραλιες. θα ζηλευεις τα γκνου.

φωτα στις πολεις. μεθυσμενοι στους δρομους. μουσικη απο τα αστερια. εικονες απο τα μπαλκονια. γκραφιτι στους τοιχους. σχεδια για μια επανασταση. ερειπωμενα σπιτια. εγκατελειμενοι σιδηροδρομικοι σταθμοι. διελυμενα εργοστασια. δεν εχεις τιποτα να χασεις εκτος απο την ειλικρινεια στο βλεμμα. απιστευτο τι θα μπορουσες να εχεις.

κανενας σαν εμας στη λισαβονα. θα ψαχνεις καποιον σαν εσενα. θα το ξεχασεις οταν γνωρισεις τη λουνα. η δυναμη της φυσης. κουαηχοκα. θα ψαχνεις τις ψυχες. κουαηχοκα. θελεις κατι δικο σου. δεν εχεις τιποτα. τιποτα που να σε πληγωνει. κουαηχοκα.

γυρνας και μπαινεις απο το παραθυρο. παιζει ακομα το ιδιο τραγουδι. πιστευεις στα κογιοτ και στη ζωη σαν αφηρημενη ιδεα. ακουω τη μουσικη απο το δωματιο σου.

αυγουστος

σκεφτεσαι τη νεα σεληνη ταξιδευοντας στις ακτες του αυγουστου. ενα βλεμμα απο περασμενα καλοκαιρια. ο θυμος της σβηνει με κοκκινη αλκοολη. τα χειλη της κρατουν μια λεξη που θα αγαπησεις, θα την θυμασαι καθε καλοκαιρι που θα νιωθεις ελευθερος, θα την ψιθυριζεις μες στα αυτι της μα εκεινη δεν θα 'ναι εκει, καποτε θα την ψιθυριζεις και στον υπνο σου. ολα αυτα δεν θα τα ξερεις γιατι εισαι γυμνος μες στα νερα του αυγουστου και για ολα αυτα δεν θα σου καιγεται καρφι, ολα αυτα θα ναι για τους πλουσιους. μονη σου αναγκη ειναι τα γυμνα σας σωματα, το νερο, η γη, το πως φαινεται ο οριζοντας καταμεσης της θαλασσης, πως κατω απο την αμμο κρυβονται ναυαγια.

εκατομυρια μοναδες αποστασης μακρια μεγαλωνει το γρασιδι που ισως περπατησουν τα γυμνα ποδια των παιδιων σου. σκεφτεσαι τις πιθανοτητες. θαυμαζεις αυτη την συνεχεια. το παρον που ειναι παρελθον μεσα στα ματια καποιων που εχουν γνωριμες αποχρωσεις στις ιριδες. ολα αυτα διαλυονται με ουσιες που διαπερνουν τις νευρικες σου συναψεις. ψιθυριζεις τη λεξη της. ο θυμος της γινεται δακτυλιδι γυρω απο τον κρονο. εκατομυρια ετη φωτος μακρια οι ζωες σας κυλανε υπεροχα.

σκεφτεσαι τη νεα σεληνη στις ακτες του αυγουστου.