παρατηρητες πουλιων

   

 σ ακολουθω.  ο  δρομος που με μεγαλωσε. ανεμομυλοι και οι φιλοι μου. χανομαι στο φιλι σου οπως ο γκοντζο στο φϊαρ εντ λοουθινγκ. μαζι σου συνειδητοποιω μια μεγαλη παραγματικοτητα: ειμαι ελευθερος μεσα στο συμπαν και η πιστη ειναι ολοδικη μου. δημιουργημα μου. κτηση. σαν το φτερο του λιμοσα στα μαλια του ινδιανου. ελευθερος ρε. οι παρατηρητες πουλιων να σπαζουν τους πανακριβους φακους. χιλια κομματια να αναβει φωτιες με το γυαλι και το φως ο πιπ στην παραλια. με το φως καταλαβες την ελευθερια. λιμπερταδ ομπρε. εισαι μονος και εισαι με αλλους βαζει τα γραμματα στη σειρα ο μαχφουζ στους ψιθυρους της τρελλας. βαζει τις λεξεις στη σειρα ο παπαδιαμαντης. πως να το εξηγησω διαφορετικα δε γινεται. αφηνω εναν παραλληλισμο στο δρομο με τους ανεμομυλους και το βρισκει ο παιδικος μου εαυτος. τον επεξεργαζεται οπως τη γυαλινη σφαιρα του μαυρου θιασου σαν τιποτε αλλο στον κοσμο αυτο και ισως και τον αλλο. οι φιλοι προχωρουν χωρις εγνοιες να συναντησουν τους νομους της απατης. ξεχνιεμαι και χανω το δρομο μου. επιστρεφω πισω προς τους νομους των ονειρων. μουσικη. το μπλε σου δωματιο. αγιοφαραγγο. δρομοι των χαμενων παιδιων. της αγαπης η θαλασσα στα σκαλια των ασπρισμενων μου τοιχων. ειμαι νησι. εισαι πελαγος. τα πουλια της θαλασσας που χαν ταξιδεψει με του καββαδια το καραβι τα προλαβαινεις με ενα μονο βλεμμα. ριχνεις τη σφαιρα μεσα στον ουρανο. χιλια κομματια. το γυαλι της να ματωσει το γυμνο σου ποδι στην ερημη παραλια με τον επομενο σου ερωτα. φτερουγισμα/