μικρος οδηγος για την ευτυχια

" The inferno of the living is not something that will be; if there is one, it is what is already here, the inferno where we live every day, that we form by being together. There are two ways to escape suffering it. The first is easy for many: accept the inferno and become such a part of it that you can no longer see it. The second is risky and demands constant vigilance and apprehension: seek and learn to recognize who and what, in the midst of the inferno, are not inferno, then make them endure, give them space."

Italo Calvino, "Invisible Cities"

θελω να συναντηθουμε στο μελλον ΙΙ

αυτη τη νυχτα εκατομυρια τρενα θα ταξιδευουν στο κοσμο. θα προσπαθουν να τηρησουν χρονοδιαγραμματα την ιδια ωρα που ο φιλεας φογκ θα θρυμματιζει με τον δεικτη και τον αντιχειρα τον λεπτοδεικτη του χρυσου του ρολογιου μεσα στην δεξια τζεπη του γιλεκου του.

σκεφτομαι οτι αυτη τη νυχτα εκατομμυρια τρενα θα ταξιδεουν στο κοσμο. φανταζομαι τις χρυσες τους γραμμες να σκιζουν τη νυχτα μας. τις σκεψεις των αγνωστων να γεμιζουν ασφυκτικα τα βαγονια.

αυτο ομως ειναι ενα παραξενο τρενο κι αυτη ειναι μια παραξενη συνευρεση. η σαρλοτ δεν ηθελε να ταξιδεψει " κι αυτα τα τραγουδια που τραγουδουμε, να σημαινουν κατι σ΄αυτους που τα τραγουδουμε"

ο ντανιελ κραταει λευκα τριανταφυλλα κομμενα απο τον κηπο της σωτης τριανταφυλλου. μες στο μυαλο του σχηματιζονται γραφικες παραστασεις. να ερωτευτει το κοριτσι που καθεται διπλα του ή να σκασει σε χιλια κομματια.

διπλα του καθεται η αλικη μεσα στη σκια της. " η αγαπη ειναι μια λυσασμενη σκυλα, καποιος να την πυροβολησει". τα ματια της ψαχνουν τα ματια που θα την καθυσηχασουν.

αυτα ειναι τα ματια του ρισαρντ, κατεστραμμενα απο τους τροπικους, του ρισαρντ του πατερα μας. διπλα του καθεται ο λεο ενα σπασμενο καραβι ετοιμο για ναυαγιο.

και με τα ματια για μια στιγμη, οσο κι ενα θραυσμα απο τον λεπτοδεικτη του φιλεα, ανταλλαζονται τα βλεμματα. και η αλικη βυθιζεται σε ενα ονειρο μες στους δρομους της λισαβονας. η τελευταια της σκεψη πως ειναι κι αυτη μια σκυλα ειναι διψασμενη για αγαπη ταξιδευει ηδη με τα καραβανια της σαχαρας.

κι αυτο ειναι ενα παραξενο τρενο και μια παραξενη συνευρεση. ειναι ενα μωβ τρενο με πρασινες φωτογραφιες και μεταφερει τα θραυσματα και τα κομματια μας

κ ισως συναντηθουμε στο μελλον να μου κρατας το χερι κ να γελας

κ ισως συναντηθουμε οταν ηρεμησει ο γουιλιαμ κ το καταραμενο του πιστολι

ισως οταν γυρισει ο ντανιελ

ισως συναντηθουμε

λισαβονα

θα την κοιταζεις ηρωϊκα απο το παραθυρο.
θα περπατας στους δρομους της.
θα χανεσαι στο μπαϊρο αλτο.
θα γινεσαι κομματια στο μεσκαλ.
θα σε μαζευουν οι φιλοι σου.
θα δοκιμασεις οτι μπορει να σου γαμησει το μυαλο.
θα ανακαλυψεις οτι απ ολα το πιο δυνατο ειναι το φιλι.
θα υποφερεις απο τοση ομορφια.
θα υποφερεις.

αλικη

αλικη. πως θα θελε να ναι μες στα βαθια νερα ενος ωκεανου απο αγαπη πως θα θελε πως θα θελε καθαρη ασπρη αγαπη με φιλια και με αγγιγματα με φιλια και την μουσικη τους ενα κουαρτετο να παιζει για αυτην πλεοντας ελευθερα μες στην μπλε ατμοσφαιρα τραγουδια για τον νοτο και οι μουσικοι να εχουν τα ματια του σταϊπ και τα κοχυλια να βγαζουν τους ηχους του κροταλια και η μνημη να ναι κλεισμενη μες στο δωματιο ενος μοτελ με τα λογια του λεναρντ και εξω μια νεον πινακιδα να φλεγεται λες και θελει να εκτοξευθει

κι αν εκτοξευθει κι αν σκασει μες στον ουρανο

θα πινει το λικερ της ιρεν μες στην κοκκινη ταινια του κισλοφσκι και την τεκιλα που φερνει μονο ευτυχια και μεσα ενα μεθυσμενο σκουληκι θα ξετυλιγει το νημα της νεας της ζωης θα φερνει πιο κοντα το βραδυ της παρασκευης και την ανασα της αγαπης και με το σωμα του κοντα της θα ανταλλαζουν ανασες και θα ζουν ετσι για αιωνες

κι αν σπασει το νημα οπως καποτε σπαζουν τα ματια

θα ναι χαρουμενη που θα αφεθει ελευθερη μες στον ωκεανο της οποτε θελει να ρουφα το σαλιο απο τις δαγκωματιες του πανω στο δερμα της και θα ναι χαρουμενη που δεν τα ανταλλαξε ολα αυτα με χρυσο, με ιδεες, με πτυχια και πλυντηρια.

λεναρντ

ο λεναρντ προσπαθει να γεμισει το κενο του. χαθηκε μες στις ινδιες του. σε φιλοσοφιες της ανατολης. η ζωη αποκτα νοημα με πολλους τροπους και ο λεναρντ σκοπευσε μεσα στα ματια της αλικης με σοβαρες πιθανοτητες να το πετυχει. οταν τη γνωρισε εξαφανιστηκε και εμεις επρεπε να τα καταλαβουμε ολα απο ενα σημειωμα:


" πρεπει να φυγω. δεν ξερω αν θα γυρισω
ξανα. ερωτευτηκα. τα λεμε.
λεναρντ "

ζ.

ζυραννα(τα δακτυλα της)
ζατελη(τα φιδια της)
ζακυνθος(μεσενα)
ζανζιβαρη(του ρισαρντ καπισινσκι)
ζεμπρα(η πιο ελευθερη φυλακισμενη)
ζηνοβια(το ναυαγιο)
ζοφος(χωρισεσενα)
ζαμβεζης(απο τα δακρυα της αλικης)
ζαπατιστας(μοντο μπογκο)
ζαμιατιν(ουτοπια)
ζαν ντ αρκ(ωστοτελος)
ζαρατουστρα(ψυχανωμαλος)
ζαν ζενε(της ισπανιας οι μεσα μου αναθυμιασεις)
ζεφυρος(του αστραιου)
ζιντ(κλεπταποδοχος)
ζαμα(για μια νυχτα)
ζαγκρεπ( μεενασαραβαλο)
ζαιρζιμπζαπουε(η μητρα και η καρδια)
εσυ(ζ.)

εσπεραντο

σε περιμενα. εβαλα τις φραουλες στη χυτρα. τους αστεριες στο ψυγειο. δαγκωνα τα χειλη μου. εγραφα λεξεις απο ζ. ορκιζομουν με δακτυλα σταυρωμενα οτι θα ερθεις. χαλαρωσα τις προκες, κατεστρεφα τα δοντια απο τα γραναζια. εστιβα αμυγδαλα. μιλουσα στον αλεξη. χρωματιζα σταυρολεξα. εχασα 4 βλεμματα. εστριβα τσιγαρα απο ζαχαρη. μαθαινα νοηματικη για πιλοτους. πονταρα το κραγιον σου στο κοκκινο και καταπια την μπιλια της ρουλετας. εξασκηθηκα στην ξιφασκια με οδοντογλυφιδα. φωναζα να μου φερουν μεσα τους κλοουν. χορευα σαν τον ρενο στα φτηνα του τσιγαρα, εφτυνα σαν τον ζιζου, στεκομουν στο μπαλκονι σαν τον μαρλον μπραντο. παγωσαν τα αρχ... μου. στραβωνα τις μυτες απο τα νταρτς και σημαδευα τη φωτογραφια σου. εχασα τα δρομολογια της αλικης, εστησα τον λεναρντ και τους αλλους γιατι σε περιμενα. αν θελεις ελα, εγω παντως σε περιμενα.

το φεγγαρι στο μαρακες

το φεγγαρι στο μαρακες μια πελωρια χρυση τρυπα απο τον πρωτο πυροβολισμο του γουιλιαμ. μεσα της κλαιει η αλικη. τα δακρυα της σχηματιζουν ποταμους στα βουνα του φεγγαριου. ποταμοι απο δακρυα που καταληγουν σε λιμνες. μεσα ταξιδευουν τα φελουκας με τα ονειρα των 16 μας χρονων. ο φιλεας φογκ βολταρει βαριεστημενος μες στην ομιχλη. κανει κυκλους με το αεροστατο του γυρω απο την σεληνη. ο λ.καρολ περνα κριση πανικου. ο μαϊλς ντεϊβις σαλιωνει την χρυση του τρομπετα.

εχεις κανει τα παντα κι οτι καταφερες ειναι να τον κανεις σχεδον να σε θελει. εχεις κανει τα παντα κι οτι καταφερες ειναι να βρισκεσαι στην μεδινα περικυκλωμενη απο κομπρες και πορτοκαλια. η αγαπη ειναι σκυλα αγαπη μου. καιρος για αλλαγη. καιρος για ενα ταξιδι με τρενο. ενα μωβ τρενο με πρασινες φωτογραφιες. ενα ταξιδι αναμεσα σε αγνωστους. αλλες γιορτες. η αλικη σηκωνεται και περπατα αναμεσα σε γυναικες με μπουρκες. πρωτο χαμογελο, νεα σεληνη.

ενα σκυλος τρεχει προς το φεγγαρι. η λουνα ειναι ακομα αγνωστη σε μενα. ο φιλεας φογκ κρεμεται απο τα σχοινια του τεραστιου μπαλονιου του και κατουραει στο κενο. γελα σαν υαινα. ο λ.καρολ πεταει βαλεδες και βασιλισσες στον αερα. οι νευρικες του συναψεις μυριζουν γλυκερινη. ο γουιλιαμ ετοιμαζει βιαστικα μια βαλιτσα με κρυο ιδρωτα και την κανει για την ταγγερη. ο μαϊλς ντεϊβις αρχιζει να παιζει τις πρωτες νοτες απο το καϊντ οφ μπλου.

φωνοκιβωτιο

χθες ηθελα να σε εντυπωσιασω. ορμηξα και του αρχισα τα μπουνιδια. οπως φαινεται διαλεξα λαθος προσωπο. δεν καταλαβα ποσοι ερχονταν πανω μου. εφτυνα αιμα, σπασμενα δοντια και ουισκυ. ηθελα να δω αν εισαι καλα κι αν κοιμασαι ζεστα.